Na przestrzeni około 2x2 stref (strefy A i B, korytarze wewnętrzne CD i CI) dwie drużyny rozgrywają grę w początkowej strukturze 1-2-1-2, w strukturze gdzie piłka znajduje się w przestrzeni środkowego korytarza - zawodnik żółty wobec zawodników niebieskich zajmujących zewnętrzną i wewnętrzną część ( złożona ze skrzydłowych i zewnętrznych pomocników oraz pomocnika).

Celem obu drużyn jest zdobycie gola, biorąc pod uwagę, że skrócenie strefy B i posiadanie lustrzanej struktury (z wyjątkiem bramkarza) zwiększy gęstość i zmniejszy odległość między zawodnikami przeciwnych drużyn. Ma to na celu stworzenie dyskomfortu i niestabilności, aby dać zawodnikom szansę na zinterpretowanie momentu, w którym mogą wykorzystać tę sytuację lub kiedy powinni znaleźć momenty stabilności dzięki współpracy z bramkarzem. Ponadto gęstość i tę niestabilność można zwiększyć poprzez warianty z zasadami, takimi jak 1) bramkarz może tylko rozpocząć grę; nie może wspierać drużyny, gdy inni zawodnicy mają piłkę; lub 2) jest spalony od drugiego do ostatniego zawodnika drużyny odzyskującego piłkę.