W szóstkach (ż) – zagrywka szybująca z miejsca z akcentem na
maksymalnie krótki kontakt dłoni z piłką w momencie uderzenia. Po
przeciwnej stronie siatki w odległości 6-7 m staje jeden przyjmujący
w postawie gotowości. Obserwuje tor lotu piłki, przemieszcza się
krokiem dostawnym i przyjmuje piłkę w kierunku radaru z akcentem
na pracę kończyn dolnych. Za przyjmującym ustawiony jest partner,
który naśladuje jego ruchy („cień”). Przy siatce kolejny wyjmuje piłkę
z obręczy. Zmiany w szóstce po każdej akcji.